Ursule I am a ORODIST
Gender: Age: 35 Joined: 15 Apr 2008 Posts: 642
|
|
سال و محل تولد: 1283 ه.ش - روستاي بشرويه طبس
سال و محل وفات: 1349- تهران
زندگينامه: جليل ضياء اديب،دانشمند و مورخ مشهور معاصر كه بعد ها بديع الزمان فروزانفر نام گرفت در سال 1283 ه.ش در روستاي بشرويه از توابع طبس به دنيا آمد. پدرش شيخ علي پسر آخوند ملا محمد حسن قاضي بود كه هر دو شاعر و فقيه و طبيب بودند ونسبشان به ملا احمد توني از علماي عصر شاه عباس اول صفوي ميرسيد. بديع الزمان مقدمات علوم اسلامي را در زادگاه خود آموخت و در سال 1338 ه.ش به مشهد رفت و به مدت چهار سال در محضر اساتيد بزرگي نظير عبدالجواد اديب نيشابوري، حاج ميرزا حسين سبزواري و حاج شيخ مرتضي آشتياني فقه و منطق ،اصول وادبيات عرب را فراگرفت. وي در سال 1342 ه. ش به بديع الزمان فروزانفر جليل ضياء اديب،دانشمند و مورخ مشهور معاصر كه بعد ها بديع الزمان فروزانفر نام گرفت در سال 1283 ه.ش در روستاي بشرويه از توابع طبس به دنيا آمد. پدرش شيخ علي پسر آخوند ملا محمد حسن قاضي بود كه هر دو شاعر و فقيه و طبيب بودند ونسبشان به ملا احمد توني از علماي عصر شاه عباس اول صفوي ميرسيد. بديع الزمان مقدمات علوم اسلامي را در زادگاه خود آموخت و در سال 1338 ه.شبه مشهد رفت و به مدت چهار سال در محضر اساتيد بزرگي نظير عبدالجواد اديب نيشابوري، حاج ميرزا حسين سبزواري و حاج شيخ مرتضي آشتياني فقه و منطق ،اصول وادبيات عرب را فراگرفت. وي در سال 1342 ه. ش به تهران رفت و مطالعات اسلامي وادبي خود را در رشته هاي گوناگون اعم از فقه و اصول ،شرح اشارات و شفا و كليات قانونابو علي سينا،تحرير اقليدس و اسفار و الهيات ادامه داد. استاد بديع الزمان فروزانفر در سال 1305 در مدرسه معروف دارالفنون به تدريس فقه و اصول پرداخت و در سالهاي 1306 و 1307 ادبيات فارسي، منطق و عربي را در مدرسه حقوق و دارالمعلمين تدريس نمود. در سال 1310 استاد تفسير قرآن و ادبيات عربي مدرسه عالي سپهسالار شد و در سال 1313 پس از تأسيس دانشگاه تهران به استادي و معاونت دانشكده معقول و منقول (دانشكده الهيات فعلي) برگزيده شد. بديعالزمان فروزانفر از اين زمان به مدت 30 سال در دانشگاه تهران و در رشته هاي مختلف اعماز ادبيات فارسي ، تاريخ ، تصوف اسلامي، عرفان و ادبيات عرب تدريس نمود.وي درسال 132 به سمت رئيس دانشكده معقول و منقول دانشگاه تهران برگزيده شد و از ابتداي تأسيسفرهنگستان ايران به عضويت آن درآمد. بديع الزمان طي سالهاي 1313 تا 1332 عضو شوراي عالي فرهنگ ايران بود و دو دوره به نمايندگي مجلس شوراي مليوقت (مجلس شوراي اسلامي فعلي) و مجلس سنا انتخاب شد. استاد فروزانفر دهها سفر علمي به كشورهاي مختلف اروپائي و آسيائي انجام داد و يك دوره نيز در دانشگاه بيروت لبنان زبان و ادبيات فارسي را تدريس نمود. ويدانشمندي برجسته و نكته سنج بود و در علم رجال و تحقيق احوال بزرگان ادب و فارسي ايران كنجكاوي خاصي داشت و از اساتيد منحصر به فرد تاريخ و فرهنگ ايران بود كه به معارف اسلامي و ادبيات عرب نيز تسلط داشت . عمده مطالعات استاد بديع الزمان در مورد عطار نيشابوري و مولانا جلال الدين رومي بود و بيش از چهل سال به غور و بررسي پيرامون مثنوي معنوي مولانا پرداخت وشرح پرمايه او بر مثنوي مولانا جلال الدين رومي مانند خود مثنوي از آثار جاويدان ادبيات فارسي بشمار ميرود. از نصايح مكرر استاد به شاگردانش اين جمله بود (توقف مرگ است.) بديع الزمان شعر نيز مي سرود و اشعار باقي مانده از وي نمودار سبك خراساني بهويژه سبك ناصر خسرو است. اين استاد گرانمايه در سال 1349 در سن 68 سالگي در تهران درگذشت.
آثار: مهمترين آثار بديع الزمان فروزانفر عبارت است از: سخن و سخنوران در 2 جلد 1312 ، منتخبات ادبيات فارسي 1314 ،رساله در احوال مولانا جلال الدين رومي 1315، تاريخ ادبيات ايران 1317 ، فرهنگ تازي (عربي)به فارسي ج 1 ، 1319، خلاصه مثنوي 1321 ، دستور زبان فارسي (بامشاركت چهار تن از دانشمندان) 1323 ، قديمي ترين اطلاع از زندگاني خيام1327، فيه مافيه از گفتار مولوي1330، مأخذ قصص و تمثيلات مثنوي 1333 ، احاديث مثنوي 1334 ، ديوان شمس تبريزي (دو جلد) 1336-47، احوال و تحليل آثار فريدالدين عطار نيشابوري 1340،شرح مثنوي شريف 3 جلد 1346-48 ،مناقب اوحد الدين حامد كرماني 1347 _________________ I am a ORODIST |
|